به گزارش خبرنگار طاووس بهشت؛ یادداشت حاج حسن فیروزی دوستدار میراث فرهنگی پیرو میراث فرهنگی را زنده نگهداریم. قلعه و دروازه های قدیم شهر آران و بیدگل در ناحیه غربی آران و بیدگل قلعه ای به نام «کهن دژ» وجود داشت، در اواخر خیابان ملاعلی فعلی و حوالی مدرسه مطهری آران و بیدگل قلعه ای تاریخی و بسیار مهم بود و قدمت آن به دوران قبل از اسلام میرسد متاسفانه این قلعه در سالهای دهه پنجاه شمسی به وسیله زمین خواران تخریب شد، وجود این قلعه می توانست سند و دلیلی باشد بر اینکه آران و بیدگل در دوران قبل از اسلام هم مرکز سکونت و تمدن قدیمی و تقریبا مرتبط با تمدن و قدمت سیلک بوده است (مهندس سیف اله امینیان) علاوه بر دیوار ولایتی و برج های مربوطه قلعه ای نزدیک مسجد قاضی (خانه قلعه) قلعه کون ده یا کهن دژ، قلعه پا فیلی محل جهاد سازندگی از دیگر قلعه های شهر بوده اند. دور شهر آران و بیدگل دیوار بلند گلین با برج های دیده بانی به نام دیوار ولایتی کشیده شده و نگهبان بخصوص در هجوم اشرار و بیگانگان از شهر و مزارع حفاظت می کردند که ارتباط با بیرون شهر ۱۳ دروازه صورت می گرفت. دروازه های شهر آران و بیدگل (۱)  دروازه اول و مهم: تنها دروازه ارتباط دهنده آران و بیدگل با خارج شهر و جاده های کاشان، قم، تهران، اصفهان در ضلع جنوبی شرقی بوده است. - دروازه دوم: دروازه نوش آباد که در مجاورت محله های سرمحله و سرکوچه دراز بوده است. - دروازه سوم: دروازه احمدآباد این دروازه بین محله های وشاد و سرگنگه واقع بوده است. - دروازه چهارم: دروازه سرگنگه که به طرف زیارت محمدهلال و محله عباس آباد جدید قرار داشت. - دروازه پنجم: دروازه اوقانی که به طرف چاه آب آراندشت فعلی باز می شد. - دروازه ششم: دروازه علی جی جی (جنگلته) به طرف محله جنگلته و دهنو باز می شد. - دروازه هفتم: دروازه قدمگاه این دروازه در جنوب غرب سرمحله مجاور زیارت قدمگاه قرار داشت. دروازه های شهر آران و بیدگل (۲) دروازه اول: دروازه درب سلمقان که این دروازه ورودی اصلی از طرف شمال به محله سلمقان بود. دروازه دوم: دروازه هادیه شهره که به سمت جنوب که راه اصلی شهر به طرف دشت مبارکه بوده است. دروزاه سوم: دروازه سوراخ باره که این دروازه به مرقد امام زاده هادی (ع) نزدیک بوده است. دروازه چهارم: دروازه شاهزاده هادی (ع) و این دروازه اصلی مردم به کاشان بود. دروازه پنجم: دروازه شاهزاده اسماعیل که به طرف مزرعه معین آباد باز می شد. دروازه ششم: دروازه درب ریگ که به طرف کویر مرسوم به بندریگ بوده است. در حقیقت زندگی مردم شهر آران و بیدگل در داخل این دروازه ها و دیوارها محصور شده که این دروازه ها و حصار شهر حتی تا اواخر عصر قاجار یعنی تا حوالی هشتاد سال قبل همچنان پابرجا بود و پس از روی کار آمدن حکومت رضا خان به تدریج تخریب شد. حال با شرایطی که مطرح گردید پیشنهاد می شود شهردار محترم و میراث فرهنگی جهت زنده نگه داشتن این آثار آنها را بازسازی کند تا نسل فعلی و آینده از زندگی گذشتگان مطلع و افتخار کنند، برای اجرای این مهم می توانند از مردم محلات برای هزینه ها و طرح استفاده کنند. حاج حسن فیروزی دوستدار میراث فرهنگی انتهای پیام/محمدرضا رحمتی آرانی