سایه روشن های خانه ای دیگر... افتتاح خانه هنرمندان درشهرستان آران و بیدگل دردوران سیاه کرونا که حتی به اجرای نمایش های محیطی و میدانی هم رحم نکرده آش دهان سوزی نیست اما اگراز زاویه سرپناهی برای تقویت و پرورش علمی و دپوی برنامه های نمایشی برای دوران پس از رفع محدودیتها به آن نگاه کنیم اتفاق قابل تقدیر و گواراست. خانه هنرمندان تنها باری که به دوش هنرمندان میگذارد بارمسئولیت است .باری که اگرروزی به دوش سنگینی کند نتیجه ای جزواگذاری حیثیت هنری دربرنخواهد داشت.تلاش های خانم زهرا غنی اگر نتیجه بخش بود تازه این اول راهی دشواراست . اول راهی که با خیلی از ناملایمات و نا متعارف ها باید سوخت و ساخت . با نوری نه چندان تخت،صدایی نه چندان رسا،پرده ای ای نه چندان مشکی ، بازیگری نه چندان حاذق و تماشاگری نه چندان بالغ. خانه هنرمندان یک " خانه " نخواهد بود. اگر خدا بخواهد و صد البته بندگانش ، محیطی امن برای حفظ آرایش علمی و تکنیکی هنری برای آنهایی که بخواهند. انتهای پیام/ فاطمه بی خوابی آراینی