غرق دریای تو بودند ولی ماهی وار/ باز هم نام و نشان تو زهم پرسیدند/ در پی دوست همه جای جهان را گشتند/ کس ندیدند در آیینه به خود خندیدند                   بی تو این‌جا همه در حبس ابد تبعیدندسال‌ها، هجری و شمسی، همه بی خورشیدند از همان لحظه که از چشم یقین افتادندچشم‌های نگران آینه‌ی تردیدند نشد از سایه‌ی خود هم بگریزند دمیهر چه بیهوده به گرد خودشان چرخیدند چون به جز سایه ندیدند کسی در پی خودهمه از دیدن تنهایی خود ترسیدند غرق دریای تو بودند ولی ماهی وارباز هم نام و نشان تو زهم پرسیدند در پی دوست همه جای جهان را گشتندکس ندیدند در آیینه به خود خندیدند سیر تقویم جلالی به جمال تو خوش استفصل‌ها را همه با فاصله‌ات سنجیدند تو بیایی همه ساعت‌ها و ثانیه‌هااز همین روز، همین لحظه، همین دم عیدند قیصر امین پور