به گزارش خبرنگار طاووس بهشت؛ «الهه دهقانی» در نشست آموزشی پیشگیری از آسیب های اجتماعی در جمع والدین دانش آموزان آموزشگاه امیرالمؤمنین(ع) شهرستان آران و بیدگل گفت: آموزش مهارت های اجتماعی به کودکان و نوجوانان و توانمندسازی آنان یکی از راه های مهم محافظت از آنان در مواجهه با آسیب های اجتماعی و پیشگیری از رفتارهای پرخطر است. عضو سازمان نظام روانشناسی و مشاوره کشور، شناخت شخصیت نوجوان را در بهبود مشکلات آنان بسیار مؤثر دانست و گفت: عدم شناخت والدین از ویژگی های دوران نوجوانی، سبب بروز عکس العمل در آن ها و در نتیجه تیرگی روابط والدین و اعضای خانواده با نوجوان می شود. دهقانی بیان داشت: اگر والدین ویژگی ها و تفاوت های این دوران را بدانند برخی رفتارهاي ناخوشايند نوجوان را غيرطبيعي ندانسته و بین این رفتارها با سایر رفتارهای آسیب زا تمایز برقرار خواهند کرد. افزون بر این، شناخت همه جانبه از نوجوان باعث می شود انتظار ما از او به اندازه ي توان و ظرفيت وجودی اش باشد. این استاد و مشاور دانشگاه افزود: تغافل را یکی از مؤثرترین شیوه های تربیتی در دوران نوجوانی دانست و گفت: نباید مسائل و مشکلات نوجوان بزرگ نشان داده شود که در او ايجاد وحشت کند و يا او را به لحاظ رفتارهايش دائم باز خواست کنیم بلکه نوجوان بايستي همواره در حالت بیم و امید باشد. دهقانی با بیان این نکته که والدین باید در مواجهه با نوجوان نقش راهنمایی را جایگزین نقش دستوری کنند گفت: نوجوان باید بداند نخستین مسؤول حل مشکل او، خودش است و برای رفع مشکل باید اقدام کند و والدین تنها او را از عواقب تصمیم خودش مطلع می کنند. این کارشناس ارشد روانشناسی تربیتی، آموزش را یکی دیگر از روش های بهبود مشکلات و پیشگیری از آسیب ها و رفتارهای پرخطر نوجوان دانست و گفت: مهمترين دليل ترس و اضطراب از هر موضوعي جهل و ناآگاهي نسبت به آن موضوع است؛ پس لازم است براي کاهش ترس و اضطراب‌هاي نوجواني آموزش‌هاي لازم در مورد بلوغ، دوست‌يابي، حل مساله، گذراندن اوقات فراغت، برنامه‌ريزي درسي و مواردي از اين قبيل به نوجوان داده شود. این روانشناس بر ارتباط عاطفی والدین با نوجوان تاکید کرد و اظهار داشت: ارتباط کلامی مقدمه ارتباط عاطفی است که نوجوان به شدت به آن نیاز دارد و والدین بایستی با بسترسازي مناسب در منزل فرصت کافي براي ارتباط هاي کلامي با اعضاي خانواده به ويژه نوجوان را فراهم کنند. الهه دهقانی، نقش پدر را همچون مادر در ارتباط با فرزند مهم دانست و گفت: همان‌گونه که مادر نخستين گذرگاه کودک و نوجوان به زندگي اجتماعي است وجود و ارتباط با پدري که خانواده بتواند بر او تکيه کند بسيار مورد نياز يک نوجوان است و این ارتباط تنگاتنگ پدر و فرزندی باید در نوجوانی تقویت شود. به گفته وی، برقراري رابطه دوستانه و عاقلانه، اعتماد سازي، پرهیز از مناقشات خانوادگی، مشورت و مشارکت در تصمیم گیری ها، ایجاد روحیه نشاط با ایجاد زمینه مشارکت در فعالیت های فرهنگی هنری و ورزشی، عدم سرزنش و دیدن نقاط قوت نوجوان و گوش فرا دادن به صحبت های او می تواند در بهبود شرایط و پیشگیری از آسیب ها و رفتارهای پرخطر دوران نوجوانی مؤثر باشد. انتهای پیام/14