به گزارش خبرنگار طاووس بهشت؛  دکتر مهدی مولایی آرانی عضو هیأت‌علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی و نیز عضو هیئت امنا کانون فرهنگی هنری مسجد امام زمان (عج) عباس آباد شهرستان آران وبیدگل؛ پیرامون نقدی درباره چرایی تغییر رفتار نوجوانان در سیستم آموزشی کشور و با عنوان لطفا آدرس غلط ندهید را منتشر نمودند. متن این یادداشت را در ادامه میخوانید: برخی نویسندگان درباره کلیپ‌هایی که این روزها در فضای مجازی درباره رقص در مدارس منتشر شده، تفسیر و تحلیل‌هایی ارائه کرده‌اند که به‌نظر می‌رسد تحلیل جامع یا صحیحی از این اتفاق نباشد. 1- نکته اول این است که با این چند کلیپ و حتی تعداد بیشتر آن، نمی‌توان این‌گونه ادعا کرد ذائقه نوجوانان و جوانان کشور کاملا تغییر کرده است. این‌گونه قضاوت‌کردن با دیگر شواهد میدانی مانند حضور گسترده این قشر در مراسم‌های اعتکاف، دفاع از حرم اهل‌بیت(علیهم السلام) پیاده‌روی اربعین و... همخوانی ندارد.  البته شاید عده‌ای بگویند حضور در مناسک نمی‌تواند نشان‌دهنده باور حقیقی یک نسل باشد که در جواب باید گفت اگر اینچنین است، پس حضور در مراسم به‌اصطلاح رقص نیز نمی‌تواند گواهی بر تغییر باور یک نسل باشد. البته، این سخن پذیرفتنی است که ذائقه مخاطب امروز ما تغییر کرده و برنامه‌های ما، به‌ویژه در آموزش‌وپرورش، با سرعت حرکت مورچه‌ای تغییر می‌کند که این سخن به‌معنای تغییر در نظام ارزشی و اعتقادی یک نسل نیست. 2- افراط و تفریط همواره و در هر زمان و مکانی، امری مذموم است. همان‌طورکه نگاه کاملا منفی و سلبی به موسیقی خطرناک است، تغییر هدف زندگی برای نوجوان و جوان و بیان اینکه زندگی برای هر دانش‌آموز باید فقط‌وفقط شادی باشد، امری خطرناک‌تر است. دلیل وقوع این‌گونه حوادث فرهنگی را باید در عوامل زیر جست‌وجو کرد: 1- سیاست‌گذاران فرهنگی و آموزشی: آن گروه از سیاست‌گذاران و برنامه‌ریزان فرهنگی و آموزشی کشور که مدام بر طبل سند 2030 کوبیدند، یکی از عواقب کار خود را باید مشاهده کنند. لازم است این عده از سیاست‌گذاران از خواب غفلت بیدار شوند یا اینکه این میدان را خالی کنند و به اهل آن بسپارند. برخی هم در میدان سیاست‌گذاری، در عالم خیال زندگی می‌کنند و هیچ‌گونه توجهی به تغییر ذائقه و نظرات نسل جدید در تدوین برنامه‌ها نمی‌کنند. 2- معاونت پرورشی: معاونت پرورشی در مدارس ما، تقریبا معاونتی نمایشی و صوری و برای حفظ ظاهر فرهنگی است. نوجوان و جوان امروزی تشنه معرفت و آگاهی است و اگر معاونت پرورشی این غذای فکری و روحی را به او نرساند، دانش‌آموز از جای دیگر تغذیه خواهد شد. معاونت پرورشی هم ازحیث جایگاه (ارزش و احترام واقعی داشتن، نه صرفا جایگاه رسمی) و هم ازحیث محتوا در فقر به‌سر می‌برد و تا رسیدن به نقطه مطلوب فاصله بسیار است. 3- دانش‌آموز امروزی صرفا در مدرسه زندگی نمی‌کند. فضای مجازی ازجمله دیگر عوامل مؤثر در این صحنه است. آن عده که بر این باورند تحریم موسیقی، ساز و... در صداوسیما و لغو کنسرت‌ها که البته بسیاری از این ادعاها اساسا نادرست و خلاف واقع است، سبب گرایش برخی از دانش‌آموزان به موسیقی خواننده غیرمجاز شده، بهتر است یک‌بار به‌صورت میدانی با این دانش‌آموزان مصاحبه کنند و بپرسند از کجا و چگونه عاشق این موسیقی شدند؟ 4- درکنار فضای مجازی عوامل دیگری مانند خانواده و معلمان نیز تأثیرگذار هستند که در این مجال، کمتر بدان پرداخته شد.زمانی‌که «عزت‌نفس» معلم به‌عنوان مربی و پرورش‌دهنده یک نسل محترم شمرده نشود و نگاه به معلم و آموزش‌وپرورش نگاهی «هزینه‌ای» باشد، نباید انتظارهای بیش‌ازاندازه از مدارس داشته باشیم! 5- لطفا آدرس غلط ندهید! تحلیل‌های نادرست سبب تدوین و طراحی برنامه‌هایی می‌شود که عواقب خطرناک آن چند سال بعد عیان می‌شود و دیگر فرصتی برای اصلاح یک نسل نیست. همچنین این یادداشت در شماره 701  روزنامه صبح نو مورخ شنبه 21 اردیبهشت 98 به چاپ رسید. انتهای پیام/14