من بیان هنرم یک دل و بس، او عیان هنر از سر تا پاست، او شب و روز برای اسلام، پای پویا و زبان گویاست، او چه بازوی قوی و محکم، با امامی که ره و رهبر ماست.           27 شهریورماه، بیست و دومین سالروز درگذشت شاعر شهیر معاصر؛ استاد شهریار است. او علاوه بر آفرینش اثر ادبی "حیدربابا" که خود از شاهکارهای ادبیات ترکی آذربایجانی به‌شمار می‌رود، ابیاتی ماندگار از خود برجای گذاشته که توانست در نهایت صداقت حضرت امیرالمومنین علی(ع) را در دنیا بیش از پیش جلوه‌گر شود.درباره‌ استاد شهریار، گفتنى زیاد است. چنانکه این امر مورد تأکید بسیاری است. همچنانکه رهبر معظم انقلاب بارها از شعر و شاعری شهریار سخن گفته‌اند و تأکید داشته‌اند: از اوایل جوانی و از آن زمانی که با شعر آشنا شدم با نام ایشان نیز آشنا شدم. پس از سالیان دراز در آشنایی و انس با شعر و التذاذ از آن در برهه‌های مختلف عمر شعری و ادبی همواره استاد عزیزمان را در یاد داشتم.علاوه براین محبت شهریار شعر پارسی نسبت به حضرت آیت‌الله خامنه‌ای نیز بارها در قالب شعر نمایانگر شده است. در فروردین 1363 هنگامی که حضرت آقا رئیس‌جمهور بودند استاد "شهید زنده" را می‌سرایند:جهاد عشق تو پیروزی است پایانشکه سایه پرور سیمرغ بود دستانشکشیده قرعه بنام تو مسجدالاقصیچه قرعه ای است که قرائت کنی به قرآنششهید زنده مثالش رئیس جمهوریکه دست داده به قرآن که جان به قربانشهمچنین درسال 1366ضمن آرزوی سلامتی برای رهبر عالیقدر انقلاب اسلامی (که آن‌زمان رئیس جمهور بوده‌اند و امام جمعه بزرگوار تهران) و حضرت امام(ره) و رزمندگان اسلام، سروده‌ای را تقدیم به رهبر فرزانه می‌نماید:رشکم آید که تو حیدربابابوسی آن دست که خود دست خداستداستان دست چپ از وی بوسندکه خدا بوسد از او دست راستدرامامت به نمازجمعهصد هزارش بخدا دست دعاستمن بیان هنرم یک دل و بساو عیان هنر از سر تا پاستاو شب و روز برای اسلامپای پویا و زبان گویاستاو چه بازوی قوی و محکمبا امامی که ره و رهبر ماست