به گزارش خبرنگار طاووس بهشت؛ پارچه‌بافی می‌کرد و بزازی، گاهی هم شعر می‌گفت ولی از وقتی پسرش فوت کرد ورق برگشت. شعرش بوی سوگ فرزند گرفت.

یک شب حضرت علی(ع) را در خواب دید. فرمودند: «محتشم! برای فرزند خود مرثیه گفتی، چرا برای نور چشم من نگفتی؟!»

شب بعد؛ همان خواب تکرار شد. دوباره خواب دید که حضرت علی(ع) فرمود: «برای فرزندم حسین مرثیه بگو!» محتشم گفت: فدایت شوم! چه بگویم؟! حضرت فرمودند که بگو:«باز این چه شورش است که در خلق عالم است».

انتهای پیام/محدثه سادات شمسی، محمدرضا رحمتی آرانی