به گزارش خبرنگار پایگاه خبری فرهنگی طاووس بهشت،امروز مردم شهرمان همچون دیگر عاشقان حسینی بر چشمه‌سار جاری عرفه خیمه زدند و از زبان مولایشان، با خدایشان راز گفتند، که چه زیباست با زبان حسین (ع) خدا را خواندن. و ما چه میدانیم عرفان عرفه چیست!! و تنها همنوا می‌شویم با سرور عاشقان جهان در سیر عرفانی عرفه. عرفه زمانیست ناب، برای خواستن، برای پاک شدن از آلودگی هر آنچه که از خدا دورمان کرده، زمانی برای اعتراف به کوچکی و بندگی، اعتراف به خطاها، عرفه زمانی برای بازگشت به دامان پر مهر رب یکتاست. واژه واژه عرفه سرشار از مهر و عطوفتست، سرشار از عشقبازی با خدا. روز خواستن، تنها از خدا. آنگاه که بر سفره عرفه می‌نشینی دستانی برخاسته از غرورت قلبت را محکم در دست دارد تا مبادا قلبت بجنبد و هُرم غرور بر چشمانت می‌دمد تا خیس نشود، اما این آغازین مطلع دعاست که می‌شکند دست غرورت را، می‌نشاندت و گرم در آغوشت می‌فشارد که بیا بنده من!! که من آن بخشنده‌ای هستم که هیچ‌کس را یارای دفع عطا و بخششم نیست و منم بخشنده بی‌عوض نعمت‌های بی‌پایان گوناگون، و این تویی که آرام آرام پرده اشک بر چشمانت حائل می‌شود که خانه دوست اینجاست. و مگر می‌شود از زبان حسین (ع) خواند و جواب نشنید که حسین(ع) خود عین استجابت است. و این تویی که با اهل و خاندان سید شهیدان عالم همنوا شده‌ای و گرمی نفس‌هایشان را در تضرع بدرگاه یکتای بی‌همتا احساس می‌کنی. و از نعمات الهی از زمان نبودنت تا اخرین زمان بودنت نام میبری و این خدای توست که سراپا اشتیاق تو را می‌نگرد و به ملائکش فخر میفروشد که بنده ام را بنگرید چگونه در شوق من اشک میریزد و با من راز دل می‌گوید.  و تو می‌گریی بر اعضا و جوارح و کبدی که در روز عاشورا در راه خدا قطعه قطعه گردید، و در این اندیشه که او در دعای عرفه چه با خدای خود گفت که خدا خود خریدارش شد.  و حال با سراسر وجودت اعتراف میکنی به بخشندگی و محبت بی‌دریغ پروردگات و «انت الذی گویان» اشک بر پهنای چهره‌ات می‌نشانی و به اعترافی شیرین در بر دوست مینشینی که منم آن خطاکار، منم آن ناسپاس و «انا الذی» گویان تن در چشمه‌سار زلال عرفه میشویی تا از غبار گناه پاک گردی. چه زیباست سخن گفتن با خدا با زبان محبوترین بنده خدا، چه زیباست همنوا شدن با زائر غریب عرفه و تفسیر عرفان عرفه. عرفه روزی برای خواندن و اجابت شدن که هرجا حسین (ع) است بخشایش خاص خداوند نیز هست.و چه زیبا فرمود علی بن الحسین (ع): امید می‌رود در این روز برای بچه‌های در شکم، آنکه فضل خدا شامل حالشان شود و سعید شوند. عرفه شامگاهی برای برگشتن است، که در گفته‌اند اگر کسی درماه رمضان بخشیده نشوند دیگر بخشیده نخواهد شد مگر در روز عرفه. عرفه زمانی است برای شناخت، شناخت خودمان، شناخت خدایمان، شناخت امام زمانمان چرا که صادق آل محمد (ع) فرمود در زمان غیبت فراوان بخوانید: اَللّهُمَّ عَرِّفْنى نَفْسَكَ فَاِنَّكَ اِنْ لَمْ تُعَرِّفْنى نَفْسَكَ لَمْ اَعْرِف نَبِيَّكَ اَللّهُمَّ عَرِّفْنى رَسُولَكَ فَاِنَّكَ اِنْ لَمْ تُعَرِّفْنى رَسُولَكَ لَمْ اَعْرِفْ حُجَّتَكَ اَللّهُمَّ عَرِّفْنى حُجَّتَكَ فَاِنَّكَ اِنْ لَمْ تُعَرِّفْنى حُجَّتَكَ ضَلَلْتُ عَنْ دينى. خدايا خود را به من بشناسان، زيرا اگر خود را به من نشناسانى فرستاده ات را نشناخته ام، خدايا پیامبرت را به من بشناسان، زيرا اگر پیامبرت را به من نشناسانى حجّتت را نشناخته ام، خدايا حجّتت را به من بشناسان، زيرا اگر حجّتت را به من نشناسانى، از دين خود گمراه مى شوم. و شاید این تمام معنای عرفه باشد. فاطمه بی خوابی/انتهای پیام