1)خبر خیلی ناگوار بود و تلخ. به سرعت منتشر شد و کسی باورش نمی‌شد. گویا خودش هم همواره این چنین مرگ را ترسیم می‌کرده که یکدفعه می‌آید و باورمان نمی‌شود. وقتی شنیدیم باورش خیلی سخت بود اما خبر واقعی بود و اینکه تقدیر الهی در این زمانه چه بود و چیست نمی‌دانیم. خدایا راضیم به رضای تو. 2)    آشنایی من با «شیخ احمد امین‌پور» به اوایل دهه هفتاد برمی‌گردد که در دوران نونهالی همراه به مسجد می‌رفتم و خانواده شیخ احمد امین‌پور متصدی امور مسجد بودند. از آن زمان تا کنون حدود 30 سال می‌گذرد و در این مجال به چند ویژگی ایشان اشاره خواهم کرد.